niedziela, 3 grudnia 2017

Skarpeteczki są w... paseczki

Nareszcie powstała moja pierwsza para skarpetek! Nigdy bym nie przypuszczała, że da mi ona tak wiele radości i... ciepła. Mała rzecz, a cieszy, szczególnie, że nie jestem miłośniczką dziergania na drutach w rozmiarze 2,50mm. Mam wrażenie, że postępu w takiej robótce nie widać, dzierga się, dzierga i dzierga, a po zmierzeniu - wychodzi, że przybył tylko 1 (jeden!) centymetr. Skarpetki jednak mają ten plus, że nie są sweterkiem, ani rękawem, zatem powstają dość szybko. Teoretycznie...
Do wydziergania mojej pierwszej "ukończonej" pary skarpetek /a jest u mnie w szufladzie kilka skarpetkowych singli, które wciąż oczekują na związek ;)/ zainspirowało mnie majowe spotkanie w Lanckoronie. Tak się miło złożyło w tym roku, że spotkałam tam Dziewiarkę, dzięki której do Willi Tadeusz trafiłam. Początkowo jej nie rozpoznałam, ale Gackowa od razu poznała bratnią dziewiarską duszę po... swetrze zrobionym z włóczki Malabrigo ;) - zawsze swój pozna swego ;) I podczas rozmowy tak skutecznie mi zachwalała skarpetki, które właśnie dziergała dla męża: że szybko się robi, że proste, że duży komfort noszenia..., że już następnego dnia pojechałam do Kalwarii Zebrzydowskiej do sklepu Biferno, aby zakupić włóczkę skarpetkową i odpowiednie druty. Wybrałam oczywiście nitkę w kolorze niebieskim, bowiem, skoro już mam się męczyć na drutach w rozmiarze 2,50mm, to chociaż w kolorze, na który będę mogła patrzeć z przyjemnością.
Wybrałam do tego wyzwania darmowy wzór Vestigial, w którym skarpetki są dziergane tradycyjnie: od ściągacza do palców stóp, metodą magic loop. Robi się je bardzo przyjemnie, a wzór zajmuje tylko jedną stronę.
Włóczka na szczęście nie jest jednorodna, posiada delikatne paseczki i to też jest "na plus" w mozolnym dzierganiu skarpetek. Zauważyłam, że dużo szybciej się dzierga, gdy każde kolejne okrążenie to próba odpowiedzi na pytanie - "ciekawe, jak się będą dalej układały kolory?".
Jednak zbyt długo mnie odpowiedź na to pytanie nie nurtowała, bowiem drugą skarpetkę robiłam... ponad 4 miesiące (!) Pewnie było zbyt wiele rozpraszaczy ;)

Listopadowy długi weekend spędziłam w domu rodzinnym, gdzie dość szybko skończyłam dziergać kolejną czapkę, no i trzeba było wreszcie przeprosić się z nieskończoną skarpetką. Poszło dość sprawnie i już w Święto Niepodległości mogłam wreszcie założyć moją pierwszą, własnoręcznie wydzierganą, parę skarpetek.  

Teraz już wiem, dlaczego dzierganie skarpetek daje tyle frajdy i radości. I sama sobie się dziwię, że zamiast dziergać kolejne skarpetki, to ja się odstresowuję przy czapkach (no ile można mieć czapek, skoro ma się jedną głowę???).
A skarpetek można mieć dużo, bo są całoroczne, a kto będzie chodził w czapce w czerwcu, jeśli akurat nie mieszka na Islandii?


Szczegóły:
wzór:  VESTIGIAL
autor: Beata Jezek

włóczka: STEP z firmy Austermann w kolorze JeansBlue (75% Wełna Superwash, 25% Poliamid) - zużycie - około 0,7 motka

druty: ZING z firmy Knit Pro w rozmiarze 2,50mm


Zdjęcia zrobił mój wspaniały Brat, któremu bardzo dziękuję za tę błyskawiczną, skarpetkową sesję.

Wracam do dziergania kolejnej pary, bowiem trzeba trochę tych skarpetkowych singli połączyć przed zbliżającym się Sylwestrem, bo... jak tu tańczyć w jednej skarpetce?

Do napisania :)

6 komentarzy:

  1. Piękne są, a te paseczki takie subtelne, dodają uroku. Najważniejsze, że są ciepłe :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję Reniu :) Skarpetki mnie zauroczyły dopiero po ich wydzierganiu, w sumie para robi lepsze wrażenie niż uroczy skarpetkowy singiel ;) Są ciepłe i idealnie się sprawdzają podczas jesiennej pogody. Dziękuję za odwiedziny :)

      Usuń
  2. Piękne! Skoro tak świetnie CI idzie kończenie zaczętych par, to może skończysz tę, którą zaczęłam w listopadzie 2016? :D Bo ja jednak wole swetry :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dorota dziękuję:) Mogę spróbować, ale najbliższy wolny termin to wiosna przyszłego roku, mam spore zaległości i niemalże cały kosmos UFO w komodzie. Zapisuję Cię do kolejki...;) Zdecydowanie szybciej idą mi czapki, prawda ? Pozdrawiam :*

      Usuń
  3. Super!!! Bardzo podoba mi się pieta. No i nie powiem, kolor też jest niezły!!!
    Matko, jak ja wam zazdroszczę tej dziewiarskiej pory jesienno-zimowej. Ja pomału zmierzam w kierunki szydełka, bawełny, pledów. Bo co mi zostało. Czekam na zamówione u pewnej dziewiarki, bardzo zdolnej i do tego farbiarki, jedwabie.
    No i pochwal brata, bo pięknie uwiecznił twoje cuda:)))
    Pozdrawiam bardzo ciepło. Ciągle nie mogę uwierzyć, że jest grudzień, bo za oknami zielono i bardzo gorąco. A w sklepach choinki robią raczej upiorne wrażenie, mimo, że są piękne.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję Danusiu:)) też jestem zauroczona tą piętą, bo i ładnie wygląda i prosto się dzierga. Poza tym dużo daje ta włóczka, jest świetna, a te subtelne paseczki dodają uroku nawet zwykłym skarpetkom. Kolejne też robię według tego wzoru i następne również:))
      Bardzo dziękuję za miłe słowa dla mojego brata, przekażę przy najbliższej okazji :)
      Trochę zazdroszczę Ci upałów, chociaż z drugiej strony - jak wtedy nosić te wszystkie swetry i czapki przy takich wysokich temperaturach...?
      Uwielbiam zimę :) U nas już biało i robi się bardzo klimatycznie, świątecznie... Święta pewnie wszędzie mają swój urok, gdy spędza się je w bliskim gronie rodziny, ale gdy są białe - to już pełnia szczęścia:)
      Pozdrawiam Cię gorąco z zimowej Warszawy :*

      Usuń